Beste Huub,
Ik ben het met je eens dat voor zover er een soort “premievrij deel”opbouw NP resteert en er voor de toekomst slechts risicodekking is, opgebouwde rechten niet worden aangetast.
Maar art. 8c lid 2 PSW stelt:
De aanspraak op weduwen- of weduwnaarspensioen ten behoeve van de echtgenoot van een deelnemer of gewezen deelnemer kan zonder toestemming van die echtgenoot niet bij overeenkomst tussen de deelnemer of gewezen deelnemer en het pensioenfonds of de werkgever worden verminderd anders dan bij afkoop zoals voorzien bij of krachtens deze wet.
Artt. 11 en 23 Regelen PSW stellen hetzelfde voor B-en C-polissen.
En dat gebeurt nu denk ik juist wel. Immers: bij volledige kapitaalopbouw heeft een potentiële nabestaande vanaf de pensioendatum een volledig NP. Dat is dan ook echt opgebouwd. Bij een switch naar risicodekking vanaf bijvoorbeeld 2005, krijgt diezelfde potentiële nabestaande vanaf de pensioendatum slechts een NP dat (in mijn voorbeeld) tot en met 2004 is opgebouwd. Dat is toch “vermindering van de aanspraak”? Immers de aanspraak is bij volledige kapitaalopbouw een volledig NP bij vooroverlijden en vanaf de pensioendatum. Na de wisseling naar risicodekking blijft slechts dat eerste geheel in stand, het tweede maar gedeeltelijk.
Hetzelfde gat in NP komt niet alleen op pensioendatum naar boven, maar bij iedere beëindiging van deelnemerschap om andere reden (ontslag, AO of wat dan ook).
Overigens worden wijzigingen in pensioenregelingen wel eens wat drastischer doorgetrokken, bijvoorbeeld een switch van eindloon naar beschikbare premie. Dan zijn de rapen helemaal gaar.
Met alle respect Huub (en je weet dat ik dat voor je heb), maar ik denk dat je je wellicht te veel laat leiden door hoe het bij jullie gaat. Een bij CAO geregeld pensioen; daar heb je geen individuele handtekeningen voor nodig. Helemaal mee eens. En als ik dat eerder niet duidelijk heb aangegeven: mea culpa en bij deze. Als het pensioen niet is geregeld via een CAO, is toestemming van een OR of een personeelscommissie niet bindend. Het gaat dan echt om een aanpassing van wellicht uniforme maar juridisch individuele arbeidsvoorwaarden, waar de werknemer mee moet instemmen.