Beste Potter,
Natuurlijk begrijp ik dat het personeel niets te verwijten valt en ik besef volkomen dat ik (destijds) ook werknemer van een pensioenuitvoerder had kunnen zijn. Ik ga trouwens in die brief vooral op het morele gevoel spelen, alsmede hun commercieel belang.
Het gaat overigens slechts over een pensioen van 150,- per jaar dat men x14 wil afkopen. Ik kan me voorstellen dat een met naam en faam bekend staande maatschappij toch graag voor een relatief klein bedrag een hoop negatieve publiciteit wil voorkomen. Want ik zal ze netjes vertellen dat ik de kwestie, ter verkrijging van steun, breeduit bekend zal maken indien ze geen compensatie doen, terwijl ik er over zal zwijgen indien men een goed voorstel doet. Dus Paul en W. zal ik in dat geval niet benaderen.
Mijn verweer zal zich toespitsen op:
Het feit dat de inflatie in die tijd jarenlang zo'n 8 tot 10% is geweest en dat men in 1970 (wellicht) van een veel lagere rekenrente is uitgegaan, wat zou betekenen dat men een onverwacht vette winst heeft gemaakt, waarvan ik vind dat die naar mij toe had moeten vloeien.
Tevens zal ik hen verwijten dat ze me na 1978 nooit meer informatie over dat pensioen hebben verstrekt, zodat ik ook geen maatregelen ter compensatie heb kunnen nemen. (Ik vertrouwde er immers op dat m'n pensioen in goede handen was).
En dan zal ik het morele aspect aansnijden, namelijk dat ze onder een hoedje met m'n werkgever hebben gespeeld en mij als leek op het verkeerde been hebben gezet met een inferieur product, waarover ze aan mij geen volledige informatie hebben verstrekt.
In het week-end gaat ie op de bus en wellicht meld ik de reactie op dit prikbord.
Mocht je nog een goede suggestie voor m'n brief hebben dan houd ik me aanbevolen.
groet,
Rob