Mag dat: Pensioen in 30 jaar tijd nog geen cent gegroeid

  • Rob

    Beste Potter,

    Natuurlijk begrijp ik dat het personeel niets te verwijten valt en ik besef volkomen dat ik (destijds) ook werknemer van een pensioenuitvoerder had kunnen zijn. Ik ga trouwens in die brief vooral op het morele gevoel spelen, alsmede hun commercieel belang.

    Het gaat overigens slechts over een pensioen van 150,- per jaar dat men x14 wil afkopen. Ik kan me voorstellen dat een met naam en faam bekend staande maatschappij toch graag voor een relatief klein bedrag een hoop negatieve publiciteit wil voorkomen. Want ik zal ze netjes vertellen dat ik de kwestie, ter verkrijging van steun, breeduit bekend zal maken indien ze geen compensatie doen, terwijl ik er over zal zwijgen indien men een goed voorstel doet. Dus Paul en W. zal ik in dat geval niet benaderen.

    Mijn verweer zal zich toespitsen op:

    Het feit dat de inflatie in die tijd jarenlang zo'n 8 tot 10% is geweest en dat men in 1970 (wellicht) van een veel lagere rekenrente is uitgegaan, wat zou betekenen dat men een onverwacht vette winst heeft gemaakt, waarvan ik vind dat die naar mij toe had moeten vloeien.

    Tevens zal ik hen verwijten dat ze me na 1978 nooit meer informatie over dat pensioen hebben verstrekt, zodat ik ook geen maatregelen ter compensatie heb kunnen nemen. (Ik vertrouwde er immers op dat m'n pensioen in goede handen was).

    En dan zal ik het morele aspect aansnijden, namelijk dat ze onder een hoedje met m'n werkgever hebben gespeeld en mij als leek op het verkeerde been hebben gezet met een inferieur product, waarover ze aan mij geen volledige informatie hebben verstrekt.

    In het week-end gaat ie op de bus en wellicht meld ik de reactie op dit prikbord.

    Mocht je nog een goede suggestie voor m'n brief hebben dan houd ik me aanbevolen.

    groet,

    Rob

  • E.Toes

    Rob, uiteraard mag je elke brief sturen die je maar wilt, maar ik vind het vooral erg overdreven wat je aan het doen bent. De toenmalige werkgever heeft de afspraken gemaakt, het feit dat je daar nu de dupe van bent is niet de schuld van de verzekeringsmaatschappij. Ik zal alvast een aantal antwoorden geven;

    Het feit dat de inflatie in die tijd jarenlang zo'n 8 tot 10% is geweest en dat men in 1970 (wellicht) van een veel lagere rekenrente is uitgegaan, wat zou betekenen dat men een onverwacht vette winst heeft gemaakt, waarvan ik vind dat die naar mij toe had moeten vloeien.

    Irrelevant, er is afgesproken om geen indexatie mee te verzekeren. Dit heeft zich toentertijd geuit in een lagere premiestelling. Afspraak is afspraak.

    Tevens zal ik hen verwijten dat ze me na 1978 nooit meer informatie over dat pensioen hebben verstrekt, zodat ik ook geen maatregelen ter compensatie heb kunnen nemen. (Ik vertrouwde er immers op dat m'n pensioen in goede handen was).

    Jaja, als u de ene kant belicht moet u ook de andere kant belichten. Bijvoorbeeld: Waarom heeft u al die jaren geen navraag gedaan naar uw pensioen? U gaat mij niet vertellen dat u al die tijd dacht “het is in goede handen”. Dit houdt u misschien vol voor 5 jaar, maar 30 jaar? De wettelijke verplichting tot het periodiek verstrekken van een opgave was er in de jaren 1978 niet, dit is pas gekomen rond het jaar 2000. De wet staat in deze dus al niet aan uw kant.

    En dan zal ik het morele aspect aansnijden, namelijk dat ze onder een hoedje met m'n werkgever hebben gespeeld en mij als leek op het verkeerde been hebben gezet met een inferieur product, waarover ze aan mij geen volledige informatie hebben verstrekt.

    Het morele aspect? U gaat dus argumenten gebruiken die nergens op gebaseerd zijn? “Onder een hoedje spelen met de werkgever”… lijkt me logisch, de werkgever is immers degene die de verzekering voor zijn werknemers afsluit. De verzekeringsmaatschappij is slechts uitvoerend. Hoe hebben zij u precies op het verkeerde been gezet? U heeft zojuist gezegd dat zij vanaf 1978 niets van zich hebben laten horen, dan kunnen zij u dus ook niet op het verkeerde been gezet hebben.

    Over het algemeen reageer ik niet op deze manier tegen personen die posten op dit forum, maar er is u al herhaaldelijk verteld dat u overdreven reageert, en daarnaast de verkeerde maatschappij de schuld geeft.

    Het lijkt mij beter om uw brief te richten aan uw toenmalige werkgever, zij zijn degene die u “verkeerd” hebben voorgelicht.

    NB: “Want ik zal ze netjes vertellen dat ik de kwestie, ter verkrijging van steun, breeduit bekend zal maken indien ze geen compensatie doen, terwijl ik er over zal zwijgen indien men een goed voorstel doet…” Dit noemen we doorgaans chantage, en is een redelijk treurige manier om het gelijk te willen behalen.

  • Simon

    Een aspect wat volgens mij nog helemaal niet genoemd is….

    U stelt, dat u in 1973 een pensioen had dat € 150,== waard was (of dat was opgebouwd).

    Dat bedrag was op dat moment nog helemaal niet opgebouwd, want die aanspraak kan pas ten gelde worden gemaakt in het jaar dat u met pensioen gaat.

    Kortom, de waarde in 1973 was VEEL lager dan die € 150,== nu waar u aanspraak op kunt maken.

    Met andere woorden, er is wel degelijk een rendement gemaakt op uw pensioengeld sinds 1973, want zo bent u nu aan dat bedrag gekomen.

    Neemt niet weg, dat er geen indexatie heeft plaatsgevonden, maar daar is door andere posters al genoeg over gemeld.

    Denk ook niet dat de uitvoerder erg onder de indruk raakt wanneer er een kans bestaat dat dit onderwerp in een of ander actualiteitenprogramma terecht komt, want werkelijk ieder argument van u kan men met valide tegenargumenten (geheel terecht, hoe vervelend ook voor u) van tafel vegen.

    Evengoed…. succes met uw brief, niet geschoten is altijd mis:)

  • Rob

    Beste E. Toes,

    Bedankt voor de reactie, die overduidelijk niet geheel zonder emotie tot stand is gekomen. U schaart zich met dit antwoord aan de kant van de verzekeraar en dat is ieders goed recht. En formeel en technisch zult u ongetwijfeld gelijk hebben.

    Maar ik bekijk het door de bril van het slachtoffer en ga dan ook vooral het morele aspect, c.q. de zorgplicht van een professionele organisatie jegens een leek in de strijd werpen. Want ik was zoals zovelen een jongetje van 25 jaar, zonder verstand van geld dat van z'n baas verplicht in het fonds moest, terwijl hij toentertijd veel liever het geld in handen had.

    Over gelijk krijgen tegen beter weten in: Hebben niet ook de slachtoffers van Legiolease en ook van woekerpolissen uiteindelijk het gelijk aan hun zijde gekregen ondanks dat de verzekeraars de wet niet hebben overtreden ?

    Ik kan het nog gekker vertellen: ondanks dat iedereen duidelijk kon weten dat sparen bij Icesave niet onder het Nederlandse depositogarantiestelsel viel, keerde de staat toch 100,000,- uit.

    Dus de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

    Ben het overigens eens dat het niet netjes is om met internet te dreigen, ik zal dit zeker aanpassen.

    Zou het op prijs stellen nog een reactie van u te mogen ontvangen op mijn vergelijking met de reddingsboten ?

    Fijn week-end,

    Rob

  • Potter

    Beste Rob,

    Volgens mij heb je nu al van diverse kanten te horen gekregen dat je je ten onrechte bedrogen voelt. Kennelijk wil je niet snappen dat een pensioenuitvoerder destijds met je werkgever heeft afgesproken dat een nominaal pensioen zou worden verzekerd. Jij hebt dat ook gezien in je arbeids- en pensioenovereenkomst, en je hebt dat getekend. Maar het is wat je zelf al aangeeft: 25 jaar en niet nadenkend over je toekomst.

    Laten we even wel wezen: je krijgt wat er is verzekerd; niets meer, niets minder. En we hebben het hier niet over een woekerpensioen o.i.d., want je hebt destijds met je werkgever helemaal geen beleggingspensioen afgesproken, maar een gegarandeerde uitkering op basis van eindloon waarbij de affinanciering volledig voor rekening van de uitvoerder en je ex-werkgever zijn gekomen. Die hebben daar afspraken over gemaakt, en daar heb jij helemaal niets mee te maken.

    Het lijkt me dan ook beter om je daarbij neer te leggen, en verder te gaan met meer relevante zaken.

  • Peter Jung

    Hoi Simon,

    Helemaal waar wat je aangeeft.

    Nog even ter aanvulling. De rekenrente die verzekeraars in 1974 hanteerden was 4%.

    De verzekeraar houdt dus tot zijn pensioendatum rekening met een rendement van 4%.

    Bruto koopsom op 25-jarige leeftijd voor € 150,- om en nabij € 320,-.

    Waarde op 52-jarige leeftijd plm € 974,-

    Het overgrote merendeel der verzekeraars/produkten zal momenteel op een

    rekenrente van 3% zitten.

    In 1974 waren er geen of nauwelijks belegginsprodukten. Het waren overwegend vastrentende produkten.

    Peter